Hoe Praktische Coaching Preventief Werkt op de Werkvloer in de techniek
AJKO Coaching & Advies
Elektromonteur: “Ik had niet verwacht dat jouw tips en oefeningen zo goed toepasbaar zijn in de praktijk.”
Bovenstaande gaf onlangs een meneer aan, die ik heb mogen coachen, in zijn eindevaluatie. Hij had via collega’s gehoord over “die wandelende coach”. Hij had de afgelopen jaren al meerdere coaches en therapeuten gehad, met wisselend resultaat. Hij houdt er niet van om op een kantoor tegenover iemand te zitten, om vervolgens te vertellen “wat hij voelt”. Bij hem past meer: “doe maar gewoon dan doe je gek genoeg” en “ik moet niet zeuren maar door”.
Op het werk en thuis begon hij te merken, dat hij zich weer meer ging frustreren. Hij werd stiller en kon in één keer boos worden, wat soms conflicten gaf op het werk. Hij merkte dat mensen rekening met hem gingen houden, wat hij niet wilde. Hulpmonteurs gingen liever niet met hem op pad. Hij had snel ruzie met “die mensen/ hbo-ers” van kantoor, die volgens hem niets begrijpen van de praktijk.
Er over praten had toch geen zin was zijn ervaring. Na een half jaar “het anders doen” was hij toch weer terug bij af. Volgens hem wordt er niet meer gekeken naar ervaring, praktijkkennis en kwaliteit, dus wat voor zin heeft het om die punten te bespreken. “Er wordt toch niet naar mij geluisterd, kleur op kleur en iedereen is tegenwoordig een elektromonteur” volgens hem.
Na aandringen van een collega, maakt hij toch maar een afspraak met mij om kennis te maken. Tijdens het eerste telefoongesprek laat hij duidelijk weten “niet iets vaags te willen gaan doen” en ik moest ook niet over zijn jeugd beginnen. Daar begon iedereen al over en dat was flauwekul.
De kennismaking tijdens een wandeling in het bos vond hij prettig, want “je hoeft elkaar niet aan te kijken”. Hij was ook verbaasd wat hij allemaal verteld had en beloofde mij terug te bellen voor een nieuwe afspraak voor een traject van 6 sessies. Hij wilde het eerst met zijn vrouw overleggen.
Een half jaar later kreeg ik een appje “of hij nog mocht bellen”, hij schaamde zich dat hij geen contact meer had opgenomen. “Afspraak is afspraak” en zijn vrouw had hem er ook steeds op aangesproken. Hij schaamde zich ervoor dat hij hulp nodig had en schoof het contact opnemen steeds voor zich uit. Het ging nu weer iets minder met hem vertelde hij. Hij wilde er nu iets aan doen.
Aansluiten bij Behoeften van de client op de Werkvloer
Tijdens de coachsessies onderzoeken we o.a. wat hij praktisch op de werkvloer kan gebruiken. Met mijn manier van coachen probeer ik zoveel mogelijk aan te sluiten bij het werkveld en de behoefte van de persoon. Het was in dit traject een enorme pré dat ik een grote affiniteit heb met de techniek. De client begon ook zijn huiswerk te maken. Voor hem was het belangrijk dat het huiswerk ook tijdens de coaching werd besproken. In eerste instantie vond hij het maar vreemd, huiswerk. Oefeningen gericht op zijn specifieke functie. Zouden collega’s het zien? Zou het ten koste gaan van zijn productie?
Deze meneer en zijn privé/werk-omgeving merkten dat het huiswerk, de oefeningen, werkten. Het schrijven, leren reflecteren deed hem goed en gaf hem overzicht. Hij leerde niet alles voor zich te houden, maar op een eerder moment te praten. Hij gaf punten duidelijk aan, bijvoorbeeld tijdens de toolbox of richting de werkvoorbereider. Hij begon er plezier in te krijgen om zijn praktijkkennis te delen met collega’s in plaats van het op te leggen en/ of zijn mond te houden.
Tijdens de wandelingen blijkt dat hij er baat bij heeft als hij stil staat en met aandacht zich ergens op richt. Dit hebben we “vertaald” naar zijn werk situatie, het bewust en met aandacht monteren. Een handeling, oefening, die hem 5 minuten “kost”. Ook al kan hij dit eigenlijk met zijn ogen dicht.
Dit levert hem rust en overzicht op, minder oplopende frustratie en de mogelijkheid om werkinhoudelijke punten bespreekbaar te maken bij de juiste persoon op het werk. Hij was bang dat dit wel ten koste van zijn productie ging. Uiteindelijk blijkt deze tijdinvestering het tegenovergesteld te doen. Hij is minder bezig met “kleine dingen”, wat in het verleden zijn frustratie vergrootte. Hierdoor ging hij vroeger wel eens werk afraffelen en maakte hij, in zijn ogen, foutjes, wat hem ook weer meer frustratie gaf.
Deze meneer heeft het coachtraject zelf bekostigd, want “werk hoeft het allemaal niet te weten”.
Uiteindelijk heeft deze elektromonteur geen gebruik hoeven maken van de ziektewet en heeft het coachtraject een preventie effect gehad. Hij heeft zaken aangereikt gekregen, die hij zelf kan toepassen in de praktijk. Nu en in de toekomst. Hij kan inmiddels op een prettige manier zijn kennis en ervaring overbrengen naar collega’s. Na het werk heeft hij weer energie om met zijn kinderen te spelen, wanneer hij thuiskomt.
